«Պատերազմի ընթացքում ասում էր, որ ամեն առավոտ թուրքերի հետ սուրճ է խմում․ ասում էր՝ դե, մի քանի մետր են մեզնից հեռու․ ամեն առավոտ զարթնում ենք, միասին սրճում ենք, պատահում է նաև, որ միասին ընթրում ենք․ ամեն ինչ կատակի էր վերածում»։
«Տղերքը» հաղորդաշարի այսօրվա՝ հերթական թողարկման մեր հերոսը Յուրա Հարությունյանն է։ 44-օրյա պատերազմի ընթացքում նա ոչնչացրել է հակառակորդի 2 տանկ, հետևակի մարտական 5 մեքենա, 3 «Ուրալ», «Կամազ» մակնիշի 2 մեքենա, 2 տրակտոր՝ դրսևորելով զարմանալի խիզախություն ու ոգու ամրություն։
Հարության տոնին ծնված և մկրտության «Հարություն» անունը կրող Յուրան մարտի դաշտում կերտեց իր հաղթանակը՝ բոլոր տեսակի պարտությունների ու մահի հանդեպ։
Յուրա Հարությունյանը ծնվել է 2001 թվականի ապրիլի 15-ին, Տավուշի մարզի Բերդ քաղաքում։ 2007 թվականից հաճախել է Բերդի թիվ 4 հիմնական դպրոց։ Շատ լավ էր սովորում դպրոցում, սիրում էր բոլոր առարկաները, հատկապես՝ մաթեմատիկան։
2019 թվականին՝ դպրոցն ավարտելուց հետո, ընդունվում է ԵՊՀ ԻՄ-ի «Ինֆորմատիկա և կիրառական մաթեմատիկա» բաժինը, ապա ամռան առաջին զորակոչով՝ հուլիսի 5-ին զորակոչվում բանակ։ 6 ամիս ծառայելով Գյումրիի մասնագիտացած զորամասում՝ ստանում է կրտսեր սերժանտի կոչում, 2 կրծքանշան եւ մեկնում Արցախ՝ ծառայությունը շարունակելու:
Արցախում 3 ամիս ծառայելուց հետ ստացել է սերժանտի կոչում և ևս երկու կրծքանշան։ Յուրան սովորել էր Արցախի բարբառը. «Այ տի պաներ». այս բառերով էր ավարտում իր բոլոր հեռախոսազանգերը:
2020թ. սեպտեմբերի 27-ից մինչև հոկտեմբերի 30-ը ակտիվ մասնակցել է մարտական գործողություններին: Կռվել է Ֆիզուլիում, Ջաբրայիլում, Հադրութում եւ Մարրտունիում: Պատերազմի օրերին շատ ոգևորված էր․ ոչնչացրել է հակառակորդի 2 տանկ, հետևակի մարտական 5 մեքենա, 3 «Ուրալ», «Կամազ» մակնիշի 2 մեքենա, 2 տրակտոր: Հոկտեմբերի 30-ին Քերթ գյուղից տեղափոխվելու ճանապարհին հակառակորդի անօդաչուի հարվածից ստացել է բեկորային մահացու վիրավորում:
Յուրա Հարությունյանը հետմահու պարգևատրվել է «Մարտական խաչ» 1-ին աստիճանի, «Մարտական ծառայություն» և «Գթության մայր» մեդալներով։
Մարտական ընկերները վկայում են՝ «Յուրան ոգեշնչում էր բոլորիս», հիացմունքով են խոսում նրա նվիրվածության ու կենսուրախության մասին։ Յուրան՝ որպես հավերժ ներկայություն, Հայրենիքինն ու անմահությանն է այլևս, որպեսզի մենք ևս հնարավորություն ունենանք հետևելու նվիրումի իր ճանապարհին․․․
