97-ամյա Աղալո պապն Արծվաբերդի ժամանակագիրն է։ 1995 թվականից մինչ օրս նա իր ամեն օրը գրի է առնում տետրերի մեջ, որոնք դարձել ու դառնում են արժեք իր հարազատների, գյուղի և գյուղացիների, անծանոթների, ուսումնասիրողների համար։

Աղալո պապի սիրելի զբաղմունքներից են հողի հետ աշխատելը, իր հարևան տարիքակից ընկերոջ հետ նարդի խաղալը, աշխարհագրություն ուսումնասիրելը։ Դե, իսկ ամենասիրելի զբաղմունքը, որին հավատարիմ է արդեն 28 տարի, օրագիր գրելն է։

Ամեն օրվա մասին պատմելիս Աղալո պապն առանձնահատուկ նկարագրել է եղանակը։ Հաճախ ենք հանդիպում «երկինքը պարզ է», «օրն արևոտ է» արտահայտություններին։ Օրագրերի յուրահատկությունն այն է, որ ոչ մի տրամադրություն բաց չի թողել Աղալո պապը՝ պարտադիր գրել է և՛ ուրախության և՛ տխրության մասին։ Տրամադրություններին նաև նշաններ է տվել։ Օրինակ՝ կարմիր գրիչով աստղը ուրախության, ուրախ օրվա նշանն է, կապույտ աստղը խորհրդանշում է հիվանդություն, տխրություն։

Երեխայի պես անկեղծ ժպտացող պապի աչքերը մեկ-մեկ  էլ լցվում են, դժվարանում է խոսել, երբ հիշում է սիրելի մարդկանց, ովքեր այլևս չկան․․․

Հեղինակ՝ Լաուրա Դուրյան, Արծվաբերդ

Տավուշ, Արծվաբերդ․ մեր թղթակից Լաուրա Դուրյանն արծվաբերդցի մանուկների հետ զրուցել է Ձմեռ Պապիկի, ամանորյա նվերների և երազանքների մասին։

Ողջ աշխարհում դեկտեմբերի 10-ը նշվում է որպես Մարդու իրավունքների միջազգային օր: Այդ օրվա նշանավորումը կապվում է Միավորված ազգերի կազմակերպության կողմից Մարդու իրավունքների համընդհանուր հռչակագիրն ընդունելու հետ: Մարդու իրավունքների միջազգային օրվա խորհրդով ՄԻՊ ներկայացուցիչները դեկտեմբերի 10-ին Բերդի համայնքապետարանում անցկացրեցին քաղաքացիների ընդունելություն։

Մարդու իրավունքների պաշտպանի աշխատակազմի քրեական արդարադատության ոլորտում և զինված ուժերում իրավունքների պաշտպանության դեպարտամենտի ղեկավար Հրանտ Ջիլավյանը, ՄԻՊ աշխատակազմի Տավուշի մարզային ստորաբաժանման աշխատակիցներն իրազեկեցին քաղաքացիներին Մարդու իրավունքների պաշտպանի գործունեության հիմնական ուղղությունների, Պաշտպանին դիմելու և աջակցություն ստանալու իրավունքի, մարդու իրավունքներին առնչվող այլ  հարցերի մասին։

Քաղաքացիները տեղում ստացան անհրաժեշտ խորհրդատվություն և դիմումներ  ներկայացրին Պաշտպանին։

Նշենք նաև, որ Մարդու իրավունքների պաշտպանի նախաձեռնությամբ Մարդու իրավունքների պաշտպանության միջազգային օրվա կապակցությամբ ՀՀ բոլոր մարզերում դեկտեմբերի 10-ին կազմակերպվել են այցելություններ ու քաղաքացիների ընդունելություններ:

Նոյեմբերի 23-ին Պառավաքար գյուղում բացվել է 44-օրյա պատերազմում անմահացած Կարեն Մարգարյանի կիսանդրին։ Գյուղի բարձունքում օծվել է նաև Կարենի հիշատակին կառուցված մատուռը։

Կարեն Մարգարյանը ծնվել է 2000 թվականի նոյեմբերի 23-ին, Տավուշի մարզի Պառավաքար գյուղում։ 2006 – 2018 թվականներին գերազանցությամբ սովորել է Պառավաքարի Էդիկ Մելքումյանի անվան միջնակարգ դպրոցում։ Դպրոցական տարիներին մասնակցել է տարբեր մրցույթների, ունեցել հաջողություններ, ստացել մրցանակներ։ 2014-2015 թվականներին հաճախել է Դիլիջանի Թումո կենտրոն, իսկ 2016 թվականին՝ Արմաթ ինժեներական լաբորատորիա։

Դպրոցն ավարտելուց հետո ընդունվել է Երևանի պետական տնտեսագիտական համալսարանի ֆինանսական ֆակուլտետ, սակայն 2019 թվականի հունվարի 30-ին, ուսումը կիսատ թողնելով, զորակոչվել է Հայոց բանակ։

Գերազանց ծառայության համար արժանացել է «Բանակի գերազանցիկ» մեդալի, ստացել շնորհակալական նամակներ։ Մինչև վերջ անառիկ պահելով Հայրենիքի սահմանի իրեն վստահված մասը՝ Կարենը զոհվել է 2020 թ․ սեպտեմբերի 27-ին՝ մարտական առաջադրանք կատարելիս։

Հայրենիքի սահմանները պաշտպանելիս ցուցաբերած խիզախության և անմնացորդ նվիրումի համար Կարեն Մարգարյանը հետմահու պարգևատրվել է «Մարտական ծառայության» մեդալով։ Պարգևատրվել է նաև «Գթության մայր», «Առյուծ ֆիդայի» մեդալներով:

Նոյեմբերի 23-ին Պառավաքար գյուղում բացվել է Արցախյան 44-օրյա պատերազմում զոհված Կարեն Մարգարյանի կիսանդրին։

Բացման արարողությանը ներկա էին Տավուշի մարզպետի տեղակալ Նարեկ Ղուշչյանը, ՀՀ ԱԺ պատգամավոր Վահե Ղալումյանը, Կարեն Մարգարյանի ծնողները, այլ պաշտոնատար անձինք և գյուղի բնակիչներ։

Միջոցառման ընթացքում ներկայացվել է Կարեն Մարգարյանի կյանքն ու մարտական ուղին:

Այնուհետեւ տեղի է ունեցել Կարեն Մարգարյանի հիշատակին կառուցված մատուռի օծման արարողությունը` Տավուշի թեմի հոգեւոր առաջնորդ Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանի ձեռամբ։

Արցախում թշնամու ագրեսիան ետ մղելիս զոհված 19-ամյա Կարեն Վահրամի Մարգարյանը ծնվել է 2000թ. Տավուշի մարզի Պառավաքար գյուղում։

Կարենը տան փոքրն էր, իրենից մեծ եղբայր ու քույր ուներ: Ապագայի հետ կապված շատ ծրագրեր ուներ, առաջին կիսամյակը գերազանց գնահատականներով է ավարտել ու պատրաստվում էր բանակից հետո ուսումը շարունակել:

Հավերժ փառք Հայրենիքի խաղաղության համար ընկած մեր բոլոր հերոսներին…….

Միասին շարունակենք վայելել աշնանային Տավուշը և սահյանական պոեզիան։ Համո Սահյան․ «գլուխ չեմ հանում»․ կարդում է Հրանտ Ղազումյանը։ Տեսանյութի կադրերը Բերդի տարածաշրջանից են։ Երաժշտությունը՝ Տիգրան Համասյանի։

ԳԼՈՒԽ ՉԵՄ ՀԱՆՈՒՄ

Ես իմ օրերից գլուխ չեմ հանում,

Ջոկել չի լինում էլ ճիշտը ստից…

Սառնամանիքին ձյունի պես հալվում,

Շոգ ու կրակին դողում եմ ցրտից։

Գլուխ չեմ հանում… իմ անտեր գլխից,

Էն գլխից է, որ գլուխ չեմ հանում.

Չի զանազանում նա մուխը ծխից

Եվ բախտը գաղթից չի զանազանում։

Գլուխ չեմ հանում նաև իմ սրտից…

Տեղավորում է տիզերքն իր մեջ,

Նեղվում է, սակայն, փոքրիկ մի ստից

Եվ մռնչում է տիեզերքով մեկ։

Չգիտեմ ինչու գլուխ չեմ հանում

Ոչ սիրուց, ոչ էլ ատելությունից,

Տերերից, որ դեռ սուտն են խթանում,

Եվ այս տիրական անտերությունից։

Բախտը բաշխում են դեռ հին շերեփով,

Իսկ նորով, միայն հույսն են բաժանաում,

Ննջում են լույսերն օրը ցերեկով,

Ու ոչ մի բանից գլուխ չեմ հանում։

Շատ եմ հոգնած և գլուխ չեմ հանում,

Թե ինչու եմ ես թափառում ոտքով

Եվ ինչու եմ ձեր գլուխը տանում

Հազար անգամ ձեր լսած աղոթքով։

Այսուհետ մեր սիրելի գործընկերների թիմին է միանում Տավուշի ամենահայտնի վլոգերներից մեկը՝ Գոհար Քոսակյանը․ նրա «Շամշադինի համը» վլոգը, վստահ ենք, շատերիդ սիրելին է։ 

Մասնագիտությամբ հաշվապահ և երկու երեխայի մայր Գոհարն արդեն երկու տարի է, որ իր հարազատ Իծաքար գյուղում զբաղվում է վլոգերությամբ՝ այս կերպ փորձելով նոր կյանք տալ տավուշյան ավանդույթներին ու սովորույթներին։

Գոհարի հեղինակած այսօրվա տեսանյութը 60-ամյա Հասմիկ Չիլինգարյանի ու 59-ամյա Գագիկ Պետրոսյանի սիրո պատմությունն է։

Հասմիկն ու Գագիկը իրար սիրել են դեռ դպրոցական նստարանից․ նրանց սերը շատ փորձությունների է ենթարկվել, սակայն պատմության հերոսները շարունակում են պնդել, որ կյանքում ամենակարևոր բանը սերն է…

Եթե գոնե մեկ անգամ մասնակցել եք գյուղական խաղողաքաղի, կփաստեք, որ այն չափազանց հետաքրքիր, աշխույժ, ինչու ոչ՝ նաև համեղ գործընթաց է։

Խաղողը խորհրդանշում է հարստություն, առատություն և ուրախություն։ Խաղողաքաղին հաջորդում է խաղողի ճզմումը, հյութի առանձնացումը և մաճառի վայլելումը:

Տեսանյութը՝ Արծվաբերդից մեր թղթակից Լաուրա Դուրյանի

Օգոստոսի 24-ին Բերդի համայնքային մշակույթի տանը կայացավ «Մեղեդի վոկալ» ժողգործիքային համույթի ամփոփիչ, հաշվետու համերգը: Համերգը մեկնարկել է Բերդ համայնքի Արծվաբերդ, Վերին Կարմիրաղբյուր, Տավուշ գյուղերից։

Հանդիսատեսներըը համույթի ելույթի ընթացքում ունկնդրեցին և վայելեցին հայկական, ազգային, ժողովրդական և աշուղական երաժշտություն ու երգեր:

«Ժողովրդական երգարվեստը և պարարվեստը տավուշյան արմատներում սերմանված են, և այն սերնդեսերունդ կրում ենք և պարտավոր ենք կրել»,- իր ելույթում նշում է «Մեղեդի վոկալ» ժողգործիքային համույթի համահիմնադիր Արմեն Մելիքյանը:

«Մեղեդի վոկալ» ժողգործիքային համույթը ստեղծվել է «Բերդ մշակույթի կենտրոն» մշակութային ՀԿ-ի կողմից՝  Բերդի համայնքային մշակույթի տան և ԿԳՄՍ նախարարության աջակցությամբ: Համույթի նպատակն է տարածել և հանրահռչակել հայկական, ազգային, ժողովրդական  երգարվեստը: Այն նպատակ ունի նաև ժողովրդական երգի միջոցով նպաստել սերդունդների միջև համերաշխության մթնոլորտի ձևավորմանը, և այդ նպատակով է, որ  համույթի կազմում ներգրավված են Բերդ համայնքի և շրջանի բնակավայրերի տարբեր սերունդների ներկայացուցիչներ:

Հոկտեմբերի 15-ից սկսած Տավուշ TV-ն առաջարկում է մեկ ամիս շարունակ ներկայացնել սահմանամերձ շրջաններում գործող բիզնեսների գովազդը մեր եթերում և կայքում՝ լիովին անվճար։  Գովազդային տեսանյութի բացակայության դեպքում Տավուշ TV-ի թիմը կաջակցի այն պատրաստելու հարցում: Մեզ դիմել էին սահմանապահ Ներքին Կարմիրաղբյուր գյուղի դպրոցահասակ երեխանները, ովքեր հիմնել են ծաղկային հիմքով բնական և ձեռագործ օճառների բիզնես և զբաղվում են օճառների արտադրությամբ:

Արտադրություն սկսկելու միտքը երեխաների մոտ առաջացել է 2 տարի առաջ, երբ իրենց ուսուցչուհու հետ բարձրացել էին մոտակա սար՝ ուսումանսիրություններ կատարելու։ Պատմում են, որ այնտեղ շատ գեղեցիկ ծաղիկներ կային և իրենք սկսել են մտածել, թե ինչ կարող են անել, այդ ծաղիկների կյանքը երկարացնելու համար։ Հենց այս մտահղացումից սկսվեց ծաղկային հիմքով բնական օճառների արտադրությունը: Արտադրությունը բարբառով անվանել են «Հյուն» անվանումը պատահական չէ ընտրված՝ աղջիկների համար հոն ծառատեսակի ծաղիկն ամենագեղեցիկն է:

Աղջիկները օճառները գունավորում ու պատկերավորում են՝ կյանք տալով իրենց մտքերին: «Երազնաք» անվանումն ունեցող օճառի գույները, օրինակ, իրենց երազանքի գույներ են:

Ստեղծագործող և արարող դպրոցականները վստահեցնում են, որ մեծ ներուժով շարունակելու են իրենց աշխատանքը՝ լավագույնս ներկայանալով իրենց վստահող հաճախորդներին:

Իսկ Տավուշ Մեդիան շարունակում է աջակցել Տավուշ աշխարհի սահմանամերձ բիզնեսներին: Եթե չունեք գովազդային տեսանյութ, ապա մենք կաջակցենք Ձեզ պատրաստել այն և 1 ամիս շարունակ ներկայացնել ձեր սահմանամերձ բիզնեսի գովազդը մեր եթերում և կայքում՝ լիովին անվճար։ Շտապե՛ք դիմել: