Լույս է տեսել անվանի գիտնական, դոկտոր, պրոֆեսոր Հենզել Մանուչարյանի «Աչաջուրը և աչաջրեցիները» աշխատությունը: Գիրքը պատմում է հեղինակի գյուղի հանդեպ խորունկ սիրո մասին։

Հեղինակը նաև իր երախտագիտությունն է հայտնում անցած սերունդների ու գյուղի հոգսերով ապրած, գյուղի անունը բարձր պահած անձանց։ Գիրքը նաև պատգամ է ներկա ու գալիք սերունդներին՝ սիրել հայրենի եզերքը, ապրել ու արարել նրա սրբազան շնչով, Մակարավանքի տեսիլքով։

Հենզել Մանուչարյանը փիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր է։ Ծնվել է 1944 թվականին Աչաջուր գյուղում։

«Հայաստանում աշխատուժի զարգացման» ծրագրի շրջանակում «Հայաստանի ազգային ագրարային համալսարան» հիմնադրամը (Armenian National Agrarian University / ՀԱԱՀ) հայտարարում է «ԱԹՍ-երի (դրոնների) կիրառմամբ գյուղատնտեսական սրսկումների իրականացում» անվճար դասընթաց։

Դասընթացի արդյունքում մասնակիցները ձեռք կբերեն գիտելիքներ և գործնական հմտություններ ԱԹՍ-երի կիրառմամբ գյուղատնտեսական հողատարածքներում սրսկումների իրականացման ոլորտում՝ դառնալով ագրոդրոնի օդաչու/օպերատոր (ագրոպիլոտ)։

Ո՞վ կարող է մասնակցել․

• ՀՀ մարզերի 15-ից 29 տարեկան երիտասարդները, ովքեր մտադիր են աշխատել ԱԹՍ-երի կիրառմամբ գյուղատնտեսական հողատարածքներում սրսկումների իրականացման բնագավառում։
• Մեկնարկը՝ 2023 թ-ի փետրվարի 20
• Տևողությունը՝ 100 ժամ
• Մասնակցությունն՝ անվճար
• Վայրը՝ ՀԱԱՀ, ք․ Երևան, Տերյան 74 (լսարանային պարապմունքների համար)
• Ձևաչափը՝ լսարանային և արտալսարանային (դաշտային գործնական պարապմունքներ)

Դասընթացին մասնակցելու համար անհրաժեշտ է մինչև փետրվարի 15-ը ներառյալ լրացնել հետևյալ հղումով առցանց հայտաձևը՝ https://bit.ly/3jwIk1N

Մասնակիցների ընտրությունը կիրականացվի հարցազրույցի միջոցով։
Հարցերի կամ հավելյալ տեղեկատվության համար կարող եք զանգահարել՝ 099 21 73 53:
«Հայաստանում աշխատուժի զարգացման» հնգամյա ծրագիրն իրականացվում է ԱՄՆ Միջազգային զարգացման գործակալության ֆինանսավորմամբ՝ «Ձեռնարկությունների ինկուբատոր» հիմնադրամի (Enterprise Incubator Foundation (EIF)) և կոնսորցիումի գործընկերների՝ Հայաստանի ազգային ագրարային համալսարանի, Հայ օգնության ֆոնդի(Fund For Armenian Relief) և Civitta Հայաստանի կողմից։ Ծրագրի նպատակն է երիտասարդներին, այդ թվում՝ կանանց և հաշմանդամություն ունեցող անձանց տրամադրել հնարավորություն՝ բարելավելու իրենց աշխատանքային հմտությունները՝ համապատասխանեցնելով աշխատաշուկայի պահանջներին և գտնելու աշխատանք բարձր տեխնոլոգիաների, գյուղատնտեսության ու հյուրընկալության ոլորտներում:

Էսթեր Զաքարյանը տեղափոխվել է Հայաստանի հեռավոր Տավուշի մարզ չորս տարի առաջ։ Էսթերը սկզբում ապրում էր մայրաքաղաք Երևանում։
Սովորաբար հակառակն է լինում՝ Հայաստանի երիտասարդությունը թողնելով իրենց փոքր քաղաքները և գյուղերը, ձգտում է ապրել մայրաքաղաքում։ Սակայն Էսթերը կարծում է, որ գյուղում կյանքը պակաս հետաքրքիր չէ, և լի հետաքրքիր պատմություններով։
Էսթերին բարկացնում էր, թե ինչպես են լրագրողները սովորաբար ներկայացնում Տավուշի մարզը՝ բացառապես կենտրոնանալով այն փաստի վրա, որ մարզը գտնվում է Ադրբեջանի հետ սահմանին մոտ՝ բաց թողնելով այստեղ ապրելու բոլոր այլ կողմերը։
Սա մոտիվացրեց Էսթերին մասնակցելու լրագրության մրցույթների և ի վերջո դառնալու Տավուշ մեդիայի թղթակից, մարզային մեդիա, որը ստեղծել է երիտասարդ թղթակիցների ցանց։

Տավուշ Մեդիան Հայաստանում DW Akademie – ի մարզային գործընկերն է։ Տավուշ Մեդիան երիտասարդ լրագրողներին՝ ինչպիսին Էսթեր Զաքարյանն է, տրամադրում է հարթակ, որտեղ նրանք կարող են հրապարակել հոդվածներ, ֆոտոռեպորտաժներ և պատմություններ հասարակ մարդկանց մասին։ Թղթակիցները ներկայացնում են սահմանամերձ գյուղերում ապրող սովորական մարդկանց կյանքը, մարտահրավերները և խնդիրները, որոնց նրանք առերեսվում են։

Էսթերն իր բոլոր ռեպորտաժները պատրաստում է հեռախոսով։ Բջջային լրագրությունը հնարավորություն է տալիս բովանդակություն ստեղծել նաև հեռավոր վայրերում։ Հիմա բոլորը կարող են պատմություններ պատմել իրենց գյուղում ապրող հետաքրքիր մարդու մասին, արտագնա աշխատանքից վերադարձած հարևանի մասին, ռումբերի ապաստարանում անցկացրած գիշերվա կամ ամառային արոտավայրերում աշխատելու մասին:

Այս ապակենտրոնացված համայնքային լրագրությունը նպաստում է հայաստանյան լրատվական համակարգում տեղեկատվական անջրպետը փակելուն։ Երևանում ապրողները շատ քիչ ինֆորմացիա են ստանում մարզերիի հեռավոր և գյուղական վայրերի մասին, միայն եթե փորփրում են տեղեկատվություն գտնելու համար կամ որևէ պաշտոնյա է այցելում այդ վայր։ Սակայն կյանքը փոքր գյուղերում և քաղաքում շատ տարբեր է և այս երկու իրողությունների ներկայացումը կենսական նշանակություն ունի երկխոսության համար։