Հոկտեմբերի 5-ին Այրումի միջնակարգ դպրոցի սաները նշեցին Բերքի տոնը։
Միջոցառմանը մասնակցում էին դպրոցի 5-12-րդ դասարանների աշակերտները, ովքեր ներկայացան գեղարվեստական ելույթներով, ինչպես նաև հյուրերին ներկայացրին աշնան բերք ու բարիքով զարդարված սեղանները։
Տեսանյութը՝ Տավուշ Մեդիայի թղթակից Ջուլիետա Խառատյանի։
Եթե գոնե մեկ անգամ մասնակցել եք գյուղական խաղողաքաղի, կփաստեք, որ այն չափազանց հետաքրքիր, աշխույժ, ինչու ոչ՝ նաև համեղ գործընթաց է։
Խաղողը խորհրդանշում է հարստություն, առատություն և ուրախություն։ Խաղողաքաղին հաջորդում է խաղողի ճզմումը, հյութի առանձնացումը և մաճառի վայլելումը:
Տեսանյութը՝ Արծվաբերդից մեր թղթակից Լաուրա Դուրյանի
Մարդը և բնությունը՝ իրար գործակից ու աջակից. Խաղողի բերքահավաքը Այգեձորում
Բերդի տարածաշրջանից Տավուշ Մեդիայի թղթակից Անահիտ Մակյանի տեսանյութը հրավիրում է բոլորիս երեք րոպեով գյուղ տեղափոխվելու։
Հոկտեմբերի 23-ին Կողբ գյուղի Մշակույթի կենտրոնի թատրոնում կայացավ Լիանա Անթառանյանի պիեսի հիման վրա բեմադրված «Սարերում կյանք կա…» ներկայացման պրեմիերան։
Դահլիճը լեփ-լեցուն էր թատերասեր նոյեմբերյանցիներով, ովքեր երկար էին սպասել թատրոնի վերաբացմանը։
Ներկայացումը ծնողի ծանր ապրումներն են, որ որդիները հեռացել են հայրենիքից և սփռվել աշխարհով մեկ։
Պրեմիերային ներկա էին բազմաթիվ հյուրեր, այդ թվում` պիեսի հեղինակը և Նոյեմբերյան խոշորացված համայնքի ղեկավար Արսեն Աղաբաբյանը։
Ներկայացումը, բացի պրեմիերայից, ևս երկու օր ցուցադրվել է Կողբի Մշակույթի կենտրոնում ևս երկու օր, ապա նաև ներկայացվել է Նոյեմբերյանի Մշակույթի կենտրոնում, Ոսկեպարի և Կոթիի Մշակույթի տներում։
Հոկտեմբերի 5-ին ուսուցչի օրն էր։ Այս տարի Բերդավանի միջնակարգ դպրոցի սաները կազմակերպել էին բացօթյա միջոցառում՝ նվիրված այս տոնին։
«Ջանք ու եռանդ չէինք խնայել, որ ուսուցիչները բավականություն ստանան իրենց օրվանից», – ասում է դպրոցի աշակերտուհի Թինա Խոջայանը։
Պատմում է Բերդավանից մեր թղթակից Լիլիթ Դավթյանը։
«Տղե՛րք, առանց ձեզ դժվար է, բայց կապրենք, դժվար է երազել, բայց կերազենք, դժվար է հավատալ, բայց կհավատանք, տղե՛րք»։
«Մետրո» թատրոնի թատերախումբը Նոյեմբերյանում ներկայացրեց 44-օրյա պատերազմում զոհված Վարդան Ամալյանի պատմվածքների հիման վրա բեմադրված «Ապրեցնող երկխոսություն» ներկայացումը։ Պատմվածքները, որոնք Վարդանը գրել է 11-13 տարեկանում, ոչ թե բեմադրված էին, այլ բեմից պատմվում էին և հանդիսատեսին հասցնում Վարդանի ուղերձները։
Բեմադիչ-ռեժիսոր Էդգար Մեհրաբյանի խոսքով՝ «Ներկայացման վերնագիրն էլ պատահական չի ընտրված, որովհետև իսկապես յուրաքանչյուր բառ ապրեցնում է․ կվերցնենք դա մեկ ժամվա համար, թե տասը օրվա համար, թե մեր ամբողջ կյանքի համար՝ դա արդեն երևի մեր անձնական խնդիրն է»։
Թատերախմբի անդամները խոստովանում են, որ ներկայացումների ընթացքում մշտապես զգում են Վարդանի ներկայությունը և նրա հոգևոր ուժը։
Դերասանուհի Էվելինա Ստեփանյանն ասում է, որ «ներկայացումը կոչ է ապրելու՝ շարունակելու ապրել, ու ապրել լրիվ ուրիշ կերպ՝ պատերազմից հետո»։
Ներկայացման ընթացքում պատմվածքներին զուգահեռ անդրադարձ է կատարվում պատերազմի թեմային և այդ ժամանակվա ապրումներին։
Գործող խմբակների, դրանց պատմության և մշակութային առօրյա եռուզեռի մասին պատմում է Բերդավանից մեր թղթակից Վիկտորիա Թորոսյանը։