Աղետների ռիսկի նվազեցման եւ աղետներին դիմակայելու մշակույթի ձեւավորումն սկսվում է իրազեկությունից՝ վտանգների, դրանց ռիսկերի, խոցելիության ու կարողությունների իմացություն–գնահատում–բացահայտումից, որին հաջորդում են առկա գիտելիքների վրա հիմնված աղետների ռիսկի կառավարման հիմնավորված քայլերը:
Ինչպես են գնահատվում աղետների ռիսկերը, խոցելիությունն այդ աղետներից, դրանք դիմագրավելու կարողությունները, ինչ մեթոդներով, ինչ ձեւաչափերով, ինչ գործիքներ են կիրառվում, որ կազմակերպությունն ինչ քաղաքականություն է մշակել, որն է միջազգային առաջավոր փորձը, ինչպես կարելի է այն առավել արդյունավետ տեղայնացնել, ինչպես կարելի է մշակել համայնքային մակարդակում աղետների ռիսկի կառավարման միասնական ու բոլորի համար ընդունելի մեթոդաբանություն՝ հաշվի առնելով ոլորտի միջազգային վերջին զարգացումներն ու Հյոգո երկուսին ներկայացվող առաջարկների քննարկումները, ինչպես ստեղծել այն բարեբեր դաշտը, որ համայնքներում մարդկանց հետաքրքրի, շահագրգռի, ներգրավի, փոփոխություն առաջացնի նրանց մտքերում ու վարքագծում, մղի գործողության, որ մարդիկ իրենց համար բացահայտեն, թե իրենք ինչ պիտի իմանան իրենց կյանքը բարելավելու եւ առավել անվտանգ դարձնելու համար: Այս ու բազմաթիվ այլ հարցերի պատասխանը կգտնեք Տեղական մակարդակում աղետների ռիսկի կառավարման սույն ուղեցույցում (Լրացուցիչ տեղեկատվության ու գիտելիքի աղբյուր կարող է ծառայել «Որ փորձությունը փորձանք չդառնա» ուսումնական հանրամատչելի ձեռնարկը):
