«Ես մտածում եմ՝ եթե մենք հեթանոս էինք մնացել, ապա իջևանցիք կոֆեի աստվածություն էին ունենալու՝ Բամբաս անունով»։
Իջևանյան սուրճի, դրա շուրջ պտտվող բազում ու բազմազան «ավանդույթների», զանազան «ասըմ են»-ների ու «մյացել եմ»-ների մասին, կամ Հրանտ Ղազումյանը պատմում է իր փոքր քաղաքի մեծ բարդույթների մասին։
