Մարտի 1-ին միջազգային հանրությունը նշում է Քաղաքացիական պաշտպանության համաշխարհային օրը:
Քաղաքացիական բնակչության պաշտպանության հարցը հատկապես սրվում է պատերազմական իրավիճակներում։ Առաջինը դա գիտակցեց ֆրանսիացի վիրաբույժ, գեներալ Սանտ Պոլը, որը 1931 թ. Փարիզում հիմնեց «Ժնեւյան գոտիներ» ասոցիացիան։ Նպատակն էր առանձնացնել չեզոք գոտիներ կամ բաց քաղաքներ, որտեղ պատերազմների ժամանակ կարող էր ապաստանել քաղաքացիական բնակչությունը։ 1936 թ. Իսպանիայում քաղաքացիական պատերազմի, իսկ հետո 1937 թ. Ճապոնիայի ու Չինաստանի միջև կոնֆլիկտի ժամանակ ասոցիացիայի ակտիվ գործունեությունը թույլ տվեց Իսպանիայի Մադրիդ և Բիլբաո, ինչպես նաեւ Չինաստանի Շանհայ ու Նանկին քաղաքներում քաղաքացիական բնակչության համար ստեղծել չեզոք գոտիներ։
1958 թ. «Ժնեւյան գոտիներ» միջազգային ասոցիացիան վերածվեց քաղաքացիական պաշտպանության միջազգային կազմակերպության (ՔՊՄԿ): Դրա խնդիրները զգալիորեն ընդլայնվեցին` քաղաքացիական պաշտպանության ազգային կազմակերպությունների միջեւ կապերի հաստատում, բնակչության պաշտպանության բնագավառում ուսումնասիրությունների անցկացում, փորձի փոխանակման կազմակերպում, արտակարգ իրավիճակներում կանխմանը, պատրաստությանն ու գործողություններին ուղղված ջանքերի համակարգում։ 1972 թ. ՔՊՄԿ անդամ-պետությունների ներկայացուցիչները հաստատեցին կազմակերպության կանոնադրության ժամանակակից տեքստը: Այն ուժի մեջ մտավ 1972 թ. մարտի 1-ին, և կազմակերպությանը տրվեց միջազգային միջկառավարական կազմակերպության կարգավիճակ: Մարտի 1-ը սահմանվեց Քաղաքացիական պաշտպանության համաշխարհային օր: : Հայաստանը 1994 թվականի ապրիլից Քաղպաշտպանության միջազգային կազմակերպության անդամ է:
Քաղպաշտպանության համաշխարհային օրվա առթիվ Հայաստանի մարզերում և Երևանում անց են կացվում բաց դասեր, ուսումնավարժություններ։
