Տավուշոտ պոեզիա․ «Մասրենի»․ Համո Սահյան

Սահյանի մասրենին Հայաստանի ու հայ ժողովրդի խորհրդանիշն է։ Համո Սահյան․ «Մասրենի»․ կարդում է Հրանտ Ղազումյանը։ Տեսանյութում Դիտավանի չքնաղ շրջակայքն է։

ՄԱՍՐԵՆԻ

Պտուղդ քաղող չկա,

Մասրենի, սարի մասրենի,

Պատիվդ պահող չկա,

Մասրենի, բարի մասրենի։

Ասում են՝ էլ մարդ չկա,

Որ փնտրի քնքշանքդ փշոտ,

Քեզ գրկի ու տաքանա,

Մասրենի, ժայռի մասրենի։

Երեսիդ նայող չկա,

Մասրենի, վայրի մասրենի,

Կրքերիդ կրակը քեզ

Թող այդպես այրի, մասրենի…

Կանգնել ես քո բարձունքին,

Մեկուսի, մենակ, մենավոր…

Իմ երես առած դարում

Դու լքված այրի, մասրենի։