Տղերքը․ Ռուբեն Գևորգյան

Առաջնագծից «Երկիր մեդիա»-յի ռեպորտաժում տղերքը խրամատում են, Ռուբենն է խոսում, պատմում է թշնամու հարձակման մասին՝ «կարևորը՝ դուխներս տեղն էր, ռիսկով․․․»։ Լրագրողը հարցնում է՝ «վախի զգացում կա՞ր էդ պահին»։ «Вообще չկար»,- ժպտում է զինվորը։ Երբ ռեպորտաժը հեռուստատեսության եթերում էր, նա արդեն անմահության ճանապարհն էր բռնել․․․

«Տարերք էր իր համար Արցախը, շատ էր սիրում․․․»

Մեր եթերում այսօր «Տղերքը» հաղորդաշարը պատմում է Ռուբեն Գևորգյանի մասին՝ համեստ և քաջ զինվորի, ով մինչև վերջ հավատարիմ մնաց Հայրենիքին տված երդմանը՝ «հանուն նրա չխնայել կյանքը»։ Նա կռվեց քաջաբար՝ մեզ թողնելով ուժեղ Հայրենիք ունենալու իր մեծ երազանքը։

ԿԵՆՍԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ

Ռուբեն Գևորգյանը ծնվել է Վերին Ծաղկավան գյուղում 1998 թվականին: «Հայրենիքն սկսվում է հենց իմ գյուղի սահմաններից»․ Ռուբենը հենց փոքրուց էր սահմանապահ։

Ռուբենը եղել է համեստ, հավասարակշռված, ընկերասեր աշակերտ՝ պատմում են ուսուցիչները։

Չնայած առողջական խնդիրներին՝ անձնվիրաբար ծառայել է Հայրենիքին:

Թշնամու դիրքերը գրավելու, մեծ քանակությամբ զենք-զինամթերք, կենդանի ուժ ոչնչացնելու համար արժանացել է «Մարտական ծառայության համար» մեդալի:

Թեժ մարտերի ընթացքում արկի հարվածը վերցրել է իր վրա՝ փրկելով ընկերոջ կյանքը: Նահատակվել է հոկտեմբերի 9-ին։