«Ինձ թվում ա՝ պատերազմի մասնակից բոլոր հերոս տղաները մի ընտանիքից են դուրս եկած․ որ պատմում ա ծնողը, ասում եմ՝ ոնց որ իմ երեխու մասին պատմի»,- պատմում է մայրը։
«Տղերքը» հաղորդաշարի մեր հերթական թողարկումը Լյովա Դանոյանի մասին է՝ Դիլիջան քաղաքում ծնված երիտասարդի, ում բարությունն ու հոգատարությունը տանը և շրջապատում նույնքան մեծ անվեհերության վերածվեցին վճռական պահին՝ մարտի դաշտում։
«Ինքը երբեք հետ չի նայել, հետ չի գնացել․․․ծառայակիցներն ասում են՝ ինքը ոչ մի բանից չէր փախչում, չէր վախենում»։
ԿԵՆՍԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ
Լյովա Արթուրի Դանոյանը ծնվել է Տավուշի մարզի Դիլիջան քաղաքում: 2015-2018 թթ. սովորել է Դիլիջանի ավագ դպրոցում:
2019 թ․-ի հունվարի 23-ին զորակոչվել է բանակ՝ ծառայության անցելով Հադրութում: Հոկտեմբերի 3-ին ստացել է երկու ոտքի բեկորային վրիավորում, սակայն շարունակել է կռվել՝ մարտի դաշտում չթողնելով իր զինակիցներին: Հոկտեմբերի 29-ին Լյովային տեղափոխում են Ճարտար գյուղ, որտեղ էլ զոհվում է նոյեմբերի 2-ին՝ թշնամու հերթական գրոհներից մեկի ժամանակ՝ անօդաչու թռչող սարքի հարվածից:
Հետմահու պարգևատրվել է «Մարտական ծառայություն» և «Գթության մայր» մեդալներով։
