«[Մարտական ընկերներից] մենք ում ճանաչում ենք՝ իրան Դավիթն ա դրել շտապ օգնության մեքենայի մեջ, ուղարկել․․․ ասում են՝ նույնիսկ շտապ օգնությունը Դավիթի համար եկել ա, բայց Դավիթը իր ոտքը վիրակապել ա, գրկել, էն մեկին դրել մեքենայի մեջ, ինքը էլի մտել կռվի․․․» (պատմում է մայրը)։
Թասիբով, պարտաճանաչ, պատասխանատու․․․ այս բառերն են անընդմեջ կրկնվում 44-օրյա պատերազմի տավուշեցի հերոսներից Դավիթ Շահնազարյանի մասին բոլորի պատմածներում։ Մարտական ու կյանքի ընկերները, հարազատներն ու նրան պարզապես ճանաչողները փաստում են՝ այլ կերպ վարվել, հայրենի հողը թշնամուն թողնել Դավիթը պարզապես չէր կարող։
«Տղերքը» հաղորդաշարի այսօրվա մեր թողարկումը Դավիթ Շահնազարյանի մասին է։
ԿԵՆՍԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ
Դավիթ Շահնազարյանը ծնվել է 2000թ. ապրիլի 1-ին, սովորել է Աճարկուտի հիմնական դպրոցում, ապա ուսումը շարունակել Ներքին Ծաղկավանի միջնակարգ դպրոցում։ Ուսմանը զուգահեռ նաև զբաղվել է սամբո մարզաձևով: Դավիթը սամբոյի Հայստանի փոխչեմպիոն էր. մասնակցել է ՀԱՊԿ-ի և ԱՊՀ-ի մրցումներին։
Դավիթը նաև կանգնած էր պատանի երկրապահների շարքերում:
2019 թ.-ին զորակոչվել է բանակ՝ ծառայության,անցնելով Հադրութում, եղել է սերժանտ։ Հետախույզ էր. երբ թեժ մարտերի ժամանակ հրամանատար չեն ունեցել, ստանձնել է նաև հրամանատարի պարտականությունը։
Դավիթ Շահնազարյանը քաջաբար ընկել է նոյեմբերի 7-ին՝ Շուշիի մատույցներում՝ պահելով զորքի թիկունքը։
Հետմահու պարգևատրվել է «Մարտական ծառայություն» և հայրենասիրական տարբեր հիմնադրամների մեդալներով։
