Հենզել Սաշիկի Բաղդասարյանը ծնվել է 1981 թվականի հունիսի 9-ին, Տավուշի մարզի Պառավաքար գյուղում: Սաշիկ և Ռոզա Բաղդասարյանների ընտանիքի երրորդ որդին էր։ Դեռ մանկուց աչքի է ընկել իր աշխույժ ու հետաքրքրասեր բնավորությամբ։ Տան փոքրն էր, և նրա շուրջը միշտ սեր ու ջերմություն էր։
1988-1998 թվականներին սովորել է Պառավաքարի միջնակարգ դպրոցում։ 90-ականների Արցախյան շարժման տարիներին, դեռ պատանի Հենզելը, հայրենիքի նվիրյալների կողքին կանգնած, օգնում էր զինամթերք բեռնաթափել։ Այդ տարիներին նրա մեծ սերը երգն էր։ Չունենալով երաժշտական կրթություն՝ ինքնուրույն սովորել է ակորդեոն նվագել ու տարիներ անց արդեն հիանալի երգում և նվագում էր։
Դպրոցն ավարտելուց հետո Հենզելը զորակոչվել է պարտադիր ժամկետային ծառայության՝ Արցախում։ Ծառայության ընթացքում աչքի է ընկել որպես լավագույն նշանառու, արժանացել է շնորհակալագրերի։
2005 թվականին որոշում է շարունակել իր ծառայությունը՝ անցնելով պայմանագրային զինվորական ծառայության։ Նա մեծ պատասխանատվությամբ էր մոտենում հայրենիքի պաշտպանի առաքելությանը։ Իր ծառայության ընթացքում Հենզելը բազմաթիվ մեդալների է արժանացել։ 2006 թվականին հաջողությամբ անցել է դիպուկահարների հատուկ դասընթաց Երևանում, որից հետո ավելի հաճախ էր բացակայում տնից՝ հերթապահելով ու մասնակցելով կարևոր առաջադրանքների։
Հետախույզ-դիպուկահարի մասնագիտությունը նրա համար ոչ միայն աշխատանք էր, այլև կոչում։ Տարիների ընթացքում Հենզելը անցել է բազմաթիվ վերապատրաստումներ, որոնցից վերջինը՝ 2019 թվականին Չինաստանում։ Վերադառնալով՝ շարունակել է ծառայությունը հատուկ նշանակության զորքերում, մասնակցել է Տավուշյան մարտերին: 16 տարի եղել է թշնամու ահ ու սարսափը։ Ասում են՝ մեկ փամփուշտով խոցել է երկու թիրախ…
2020 թվականի սեպտեմբերի 17-ին Հենզելը գտնվել է արձակուրդում։ 10 օր անց սկսվում է 44-օրյա պատերազմը։ Նա չէր կարող մնալ տանը. անմիջապես միանում է մարտական գործողություններին։ Հոկտեմբերի 5-ին՝ Ջրականում, Հենզել Բաղդասարյանը ընկավ հերոսաբար՝ մինչև վերջին շունչը պաշտպանելով հայրենի հողը։ Նրա մարմինը գտնվեց միայն 5 ամիս անց…
Հենզել Բաղդասարյանի կյանքն ու կենսագրությունը նվիրումի, արիության ու հայրենասիրության մասին են։
